“Θα σας διηγηθώ την δική μου ιστορία θηλασμού.”
Στην ηλικία του 1,5 έτους της ζωής μου είχα την ατυχία να αποκτήσω ένα έγκαυμα με βραστό νερό στο στήθος και το θώρακά μου. Ο ένας μαστός δέχθηκε σημαντική αλλοίωση στην όψη και την υφή του. Μεγάλωσε φυσιολογικά όμως πίστευα πως όταν έρθει η ώρα δεν θα μπορώ να θηλάσω το παιδί μου. Πήγα λοιπόν πλήρως ανενημέρωτη να φέρω στον κόσμο το γιο μου.
Αμέσως μόλις γεννήθηκε η μαία μου είπε φυσικά: “Θα το θηλάσεις, έχεις γάλα παρά το κάψιμο!” Πράγματι το στήθος έβγαλε γάλα και ξεκινήσαμε να θηλάζουμε! Ο πόνος αφόρητος τότε και στους δύο μαστούς αλλά το χειρότερο ήταν το γεγονός πως δεν είχα ιδέα περί θηλασμού. Όπως και το προσωπικό του νοσοκομείου. Σε δυο μέρες μου έφεραν και το χάπι.
Δεν θα σταθώ σε αυτό, ούτε στα δάκρυα που έχυσα πάνω από το νεογέννητο γιο μου κρατώντας τα χάπια και ζητώντας του συγγνώμη-θα πω μόνο πως ΠΟΤΕ δεν το ξεπέρασα,ποτέ.
Άρχισα να διαβάζω εντατικά τα πάντα γύρω από τον θηλασμό όταν ο γιος μου εγινε 9 μηνών. Διάβασα και για τον επαναγαλακτισμό. Ήταν πλέον αργά για εμάς, το παιδί μου είχε κόψει ήδη το γάλα σκόνη που έπινε και δεν το θέλησε ξανά ποτέ.
Διάβασα τα πάντα, μπήκα αργότερα και σε ομάδα εθελοντών στήριξης μητρότητας και θηλασμού στην προσπάθειά μου να βοηθήσω έστω και λίγο εάν μπορούσα κάποια μαμά.
25 Νοεμβρίου του 2016 γεννήθηκε η κόρη μου! Το δεύτερο παιδί μου! Μια τόσο εύκολη γέννα που μια ώρα μετά σηκώθηκα, πήρα τον ορό μου και πήγα στο δωμάτιό μου! Το μωρό έπιασε αμέσως το στήθος και θήλαζε πολύ καλά! Όμως εγώ πονούσα και αναρωτιόμουν τι κάνω λάθος και πονάω αλλά και αν είναι φυσιολογικό ο θηλασμός να πονά τόσο πολύ. Οι μαίες ήταν από πάνω μας σε κάθε θηλασμό, μας βοήθησαν να “τα βρούμε”…Κάθε μέρα καλύτερα κι έμοιαζε με θαύμα το ότι αυτή τη φορά θήλαζα το παιδί μου.
Οι μέρες περνούσαν και το μωρό μου δεν έπαιρνε καθόλου βάρος. Η πρώτη παιδίατρος μου είπε να δώσω σκόνη ενώ οι οδηγίες της για τον θηλασμό ήταν λάθος. Την άλλαξα αμέσως και βρήκα παιδίατρο φιλικό στο θηλασμό που μου είπε να συνεχίσω την προσπάθεια. Αναλύσαμε τα πάντα και κάναμε κάθε εξέταση που ίσως βοηθούσε να βρούμε τι φταίει.
38 ημερών το μωρό μου ΔΕΝ είχε ανακτήσει ακόμα το βάρος γέννησης και είχε ανεβασμένη κρεατινίνη. Έπρεπε να πάρω μία απόφαση και την πήρα. Σταμάτησα να θηλάζω από τον καμμένο μαστό γιατί πλέον δεν άντεχα τον πόνο του μη ελαστικού μου δέρματος και έδωσα συμπλήρωμα. Εκεί άρχισε να παίρνει βάρος. Της έδινα μικρά γεύματα και συνέχιζα με ολοήμερο θηλασμό από τον άλλο μαστό με μικρά διαλείμματα ύπνου. Έκλαιγα όλη μέρα, κάθε μέρα και έλεγα γιατί; Γιατί, αφού κάνω τα πάντα και το θέλω τόσο πολύ! Έκανα ό,τι μου είπαν οι εθελόντριες, να είναι καλά οι κοπέλες, μιλούσα, ρωτούσα, διάβαζα, έκλαιγα πάλι. Συχνά πάλευα με φραγμένους πόρους και τους αντιμετώπιζα με επιτυχία.
Το μωρό πλέον έπαιρνε βάρος με το συμπλήρωμα και τον θηλασμό και εγώ ταυτόχρονα δεν σταματούσα να ψάχνω…
Όταν πια εγινε κοντά 4 μηνών μου είπε η Κατερίνα Βαρδάκη (εθελόντρια και φίλη αγαπημένη) να μιλήσω με μία Σύμβουλο Θηλασμού στην Κρήτη. Της τα είπα όλα, ζήτησε να δει φωτογραφίες των χαλινών της μικρής μου και μου είπε:
“Μαρτίνα μου, μόλις κατάλαβα γιατί το μωρό σου δεν παίρνει βάρος με τον θηλασμό. Φαίνεται να έχει βραχύ χαλινό πιθανόν μάλιστα οπίσθιο χαλινό γλώσσας και καλό θα ήταν να το εκτιμήσει ειδικός επαγγελματίας υγείας” -κάτι που επιβεβαίωσε και χειρουργός ωτορινολαριγγολόγος που έχει εμπειρία σε αυτό.
Ένα μήνα μετά καταφέραμε να κάνουμε εκτομή!
Από την επόμενη μέρα δεν ήθελε το συμπλήρωμα η μικρή μου…
Μάθαμε όλες τις θέσεις θηλασμού και τις χρησιμοποιήσαμε υπέρ μας!
Δεν φαινόταν ακόμα αν παίρνει βάρος το μωρό από τον θηλασμό, σε λίγες μέρες όμως άρχισε πλέον να φαίνεται. Την έβαλα στη ζυγαριά και είχε πάρει 400 γραμμάρια μόνο θηλάζοντας!
Το είπα στον άντρα μου που μου είπε ότι η χαρά μου είχε αποτυπωθεί στο πρόσωπό μου!
Σταμάτησα να πίνω τσάι θηλασμού και επέστρεψα και το θήλαστρο με το οποίο έκανα άπειρες αντλήσεις όλη μέρα ώστε να αυξήσω την παραγωγή μου αλλά και να εξοικονομώ συμπληρώματα για τη μικρή μου!
Σήμερα είναι 9 μηνών,δεν χρειάζεται συμπλήρωμα εδώ και περίπου 4 μήνες αφού παίρνει πια βάρος με τον θηλασμό. Ξεκινήσαμε και τις στερεές τροφές με μεγάλη επιτυχία! Δεν τρώει μεγάλη ποσότητα αλλά αφού θηλάζει είναι μια χαρά και δε βιάζομαι να φάει περισσότερη.
Θέλω να πω πολλά ευχαριστώ στα κορίτσια της ομάδας που στήριξαν την επίμονη προσπάθειά μου, που με έπαιρναν τηλέφωνο, που ήρθαν να μας δουν, που μου έστελναν μηνύματα, που μας αγκάλιασαν και μας βοήθησαν φέρνοντάς μας μαξιλάρι θηλασμού, θήλαστρο και άλλα βοηθήματα!
Επίσης μία Σύμβουλο Θηλασμού της La Leche League στη Θεσσαλονίκη που με στήριξε πολύ και βέβαια τη Σύμβουλο της La Leche League στην Κρήτη που έσωσε την προσπάθειά μας και της έχω υποσχεθεί δύο πράγματα: το ένα είναι να θηλάζω χαρούμενη όπως μου ζήτησε και το δεύτερο το οποίο θα ήθελα να κάνω προς τιμήν της είναι να φτάσω στο ταυτόχρονο θηλασμό και να πω ότι εξ’αιτίας της και εξ’αιτίας της επιμονής μου αλλά και της αγάπης μου προς τη φύση και τον θηλασμό είμαστε σήμερα εδώ και θηλάζουμε!
Τι μας βοήθησε δεν ειμαι βέβαιη να απαντήσω. Ήταν η εκτομή; Ήταν που άρχισα να χαλαρώνω; Ήταν που μεγάλωσε το μωρό και έπιασε καλύτερα; Ήταν όλα ;Πλέον δε με απασχολεί!
Όμως το κείμενο αυτό έχει σκοπό. Ο ένας είναι να ευχαριστήσω όπως νιώθω αυτές τις γυναίκες και ο άλλος είναι να διαβάσει κάθε μαμά πως υπάρχουν κάποιες φορές δυσκολίες και μάλιστα μεγάλες. Τελικά όμως ακόμα και στα πολύ δύσκολα υπάρχει ένα φως και μια λύση. Αν κι εγώ δεν πίστευα πως υπάρχει τελικά έκανα λάθος! Θηλάζω και είναι το ομορφότερο συναίσθημα που έχω ζήσει μετά τον ερχομό των παιδιών μου και τη σχέση με το σύντροφό μου. Θηλάζω και το παιδί μου ηρεμεί και κοιμάται, σταματάει το κλάμα του, ο πόνος του, η κακοκεφιά του, ίσως το άγχος ή ο φόβος του ΚΑΙ ταυτόχρονα τρέφεται!
Τα λέω πλέον παντού, σε κάθε μάνα, έγκυο ή μέλλουσα μάνα. Είναι κρίμα να μη το ζήσεις. Στην αρχή ντρεπόμουν και κρυβόμουνα, μετά κατάλαβα τι κάνω! Κάποιες μητέρες με ξέρουν και με έχουν συναντήσει:”Είσαι η Μαρτίνα; Σε ξέρω!”
Είμαι η Μαρτίνα, τίποτα σπουδαίο δεν είμαι αλλά κάτι σπουδαίο προσπαθώ να κάνω. Να μιλήσω και αν μπορώ να βοηθήσω έστω και μια μαμά. Και δε θα πάψω να λέω πως ναι δεν ειναι για όλες τις μητέρες το ίδιο εύκολο, αλλά ΓΙΝΕΤΑΙ!
