loader image

Breastfeeding Agitation and Aversion

Έχει παρατηρηθεί πως κάποιες θηλάζουσες μητέρες έρχονται αντιμέτωπες με ένα φαινόμενο, το οποίο δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν, κάποιες φορές δε αδυνατούν και να εξηγήσουν. Ο λόγος για το “Breastfeeding Agitation and Aversion”, όπως είναι γνωστός ο όρος. Οι μητέρες τις οποίες επηρεάζει βιώνουν αρνητικά συναισθήματα κατά τον θηλασμό ενός νηπίου, συγκεκριμένα κατά την προσκόλληση του νηπίου στο στήθος.

 

Πότε συμβαίνει – Διάρκεια

Κάτι τέτοιο τις περισσότερες φορές ξεκινά αναπάντεχα, αιφνιδιάζοντας τις μητέρες, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις συνήθιζαν να απολαμβάνουν τον θηλασμό μέχρι πρότινος. Ξαφνικά για αυτές, την στιγμή του θηλασμού τους προκαλείται εκνευρισμός, θυμός, οργή, ευερεθιστότητα, ακόμη και αποστροφή ή αηδία. Κάποιες μητέρες περιγράφουν ότι αισθάνονται φαγούρα και πολλές από αυτές εκ των υστέρων νιώθουν ντροπή και ενοχή. Μπορεί να τις κυριεύουν αρνητικές σκέψεις, όπως το να φύγουν, να σταματήσουν τον θηλασμό ή να αποτρέψουν το παιδί από το να θηλάσει, να αισθάνονται παγιδευμένες ή φυλακισμένες, να θέλουν ακόμη και να “τσιμπήσουν” το παιδί προκειμένου να το σταματήσουν, και γενικώς να αισθάνονται «κουρασμένες από το να τις αγγίζουν» (touched out). Αυτά τα συναισθήματα και οι σκέψεις εξαφανίζονται όταν το παιδί δεν θηλάζει και επανέρχονται σε κάθε θηλασμό. Οι μητέρες με Agitation συχνά δεν το λένε σε κανέναν, αισθάνονται ενοχές και τύψεις, δυσκολεύονται να αποδεχθούν ότι νιώθουν έτσι και σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούνται στον αποθηλασμό, ιδίως όταν δεν γνωρίζουν τι είναι το Agitation ή το αντιμετωπίζουν για μεγάλο διάστημα ή σε μεγάλη ένταση.

Η διάρκεια και η ένταση του “Breastfeeding Aversion and Agitation” ποικίλλουν και, παρότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι προκαλεί το Agitation έχουν παρατηρηθεί κάποιοι παράγοντες, που ενδεχομένως συμβάλλουν στην εμφάνισή του. Συνήθως εμφανίζεται στην εγκυμοσύνη (ιδίως στο πρώτο τρίμηνο), πριν την περίοδο ή κατά την ωορρηξία, κάνοντας πολλές μητέρες να πιστεύουν ότι πρόκειται για τον τρόπο του σώματος να ζητάει τον αποθηλασμό. Πιστεύεται πως οι ορμόνες συντελούν σε αυτό, καθώς το σώμα αλλάζει και αυξάνεται η ευαισθησία του στήθους και των θηλών. Ακόμη, σημαντικό ρόλο φαίνεται να έχουν τα συναισθήματα της μητέρας και η κούραση ή η εξάντληση που ίσως αντιμετωπίζει. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, όταν συνεχίζεται ο θηλασμός κατ’ απαίτηση (είτε γιατί η μητέρα δυσκολεύεται να πει «όχι» και να θέσει όρια είτε γιατί οι θηλασμοί είναι πολλοί και συχνοί, ιδίως όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει κατά την διάρκεια της νύχτας, ενώ το παιδί δεν βασίζεται πλέον στο γάλα αλλά έχουν ήδη εισαχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό οι στερεές τροφές),  όταν η μητέρα δεν κοιμάται και δεν ξεκουράζεται αρκετά (μελέτες έχουν δείξει ότι η στέρηση ύπνου έχει πολλές επιπτώσεις στον οργανισμό, όπως χρόνιες ασθένειες, κατάθλιψη, κλπ.), όταν η μητέρα αισθάνεται “touched-out” (κουρασμένη από το να την αγγίζουν συνέχεια, χωρίς έλεγχο πάνω στο σώμα της, ιδίως όταν το παιδί συνηθίζει να χαϊδεύει κατά την διάρκεια του θηλασμού την περιοχή του στήθους) η μητέρα μπορεί να  δυσφορεί.

 

Αντιμετώπιση

Μπορεί όμως τελικά μια μητέρα με “Breastfeeding Aversion and Agitation” που επιθυμεί να συνεχίσει τον θηλασμό, να το αντιμετωπίσει; Είναι κάτι που μπορεί να ξεπεραστεί;

Το σημαντικότερο στην αντιμετώπιση του Agitation είναι να αντιληφθεί η μητέρα πως πρόκειται για κάτι φυσιολογικό. Όταν το Agitation κάνει την εμφάνισή του κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει παρατηρηθεί ότι γίνεται ευκολότερα διαχειρίσιμο μετά το τέλος του πρώτου τριμήνου και ακόμη περισσότερο στο τρίτο τρίμηνο, κατά το οποίο εμφανίζεται το πρωτόγαλα. [1] [2]

Τι ιδέες μπορούμε να δώσουμε σε μια μητέρα με Agitation; Η αυτοφροντίδα είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε στην προσπάθειά μας να φροντίσουμε την οικογένειά μας. Ένας καλός ύπνος, ξεκούραση, ισορροπημένη και φροντισμένη διατροφή και ενυδάτωση μπορούν να κάνουν την διαφορά. Επίσης, είναι σημαντικό να εκφραζόμαστε θέτοντας τα όριά μας στο παιδί. Ο θηλασμός είναι μια σχέση που αφορά την δυάδα μητέρας-παιδιού και, όπως κάθε σχέση, μπορεί να γίνει ασφυκτική όταν δεν τίθενται όρια. Η λύση που βρήκαν σε αυτό κάποιες μητέρες είναι το να οριοθετήσουν την διάρκεια των θηλασμών (πχ μετρώντας ως το δέκα, ολοκληρώνοντας ένα τραγούδι ή διαβάζοντας ένα βιβλίο θηλάζοντας). Συχνά η αίσθηση του ελέγχου της διάρκειας του θηλασμού δρα ανακουφιστικά, αμβλύνοντας τα αρνητικά συναισθήματα.

Σε κάποιες περιπτώσεις (πχ όταν το Agitation συνδέεται  με την ωορρηξία ή την περίοδο) οι μητέρες μπορεί να θελήσουν να δοκιμάσουν να αποσπούν την προσοχή τους κατά την διάρκεια των θηλασμών, χρησιμοποιώντας το ίντερνετ, το κινητό τους, διαβάζοντας ένα βιβλίο, παρακολουθώντας μια σειρά ή μια ταινία. Μερικές μητέρες βρήκαν βοηθητικό το να χρησιμοποιήσουν τεχνικές διαλογισμού, όπως να επικεντρώνονται στην αναπνοή τους. Η προσφορά μικρών και συχνών γευμάτων  παράλληλα με πολλές αγκαλιές μπορεί να είναι αποτελεσματική σε κάποιες περιπτώσεις.

Κάτι ακόμη που μπορεί να έχει αποτέλεσμα είναι η λήψη συγκεκριμένων συμπληρωμάτων διατροφής (πχ μαγνήσιο, ασβέστιο). Επίσης, σημαντική είναι η υποστήριξη που μπορεί να προσφέρουν άλλες μητέρες που βιώνουν ή έχουν βιώσει αντίστοιχες προκλήσεις στον θηλασμό, μέσω της συμμετοχής σε μια Ομάδα της La Leche League ή η κατ’ ιδίαν συνομιλία με μια Σύμβουλο της La Leche League.

 

 


Πηγές:


[1] West, D. and L. Marasco. 2009. The Breastfeeding Mother’s Guide to Making More Milk, 138. New YorkQ McGraw-Hill.

[2] Άρθρο: Πώς ο θηλασμός μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα


Αμαλία Γιαννοπούλου, Σύμβουλος Θηλασμού της La Leche League International

Pin It on Pinterest