Η δική μου ιστορία ξεκινά στις 2 Αυγούστου 2016, τότε που γέννησα την πρώτη μου κορούλα. Ήμουν αποφασισμένη για αποκλειστικό θηλασμό, καθώς μέσα από άρθρα που είχα διαβάσει ανακάλυψα πως ήταν το μόνο που ήθελα.. Είχα έναν εκπληκτικό τοκετό και ήμουν έτοιμη να ακολουθήσω το όμορφο ταξίδι του θηλασμού, που αρχικά έμοιαζε εύκολο…Όμως δεν ήταν! Το μωρό δεν έπιανε με τίποτα το στήθος μου, καθώς οι θηλές μου ήταν προς τα μέσα. Στο μαιευτήριο μου έδωσαν ψευδοθηλές και ναι…τα κατάφερα! Το κορίτσι μου θήλαζε και αυξήθηκε αμέσως η ροή!
Έμοιαζε θαύμα αυτό που ζούσα…όμως κανείς δεν με ενημέρωσε για το πώς πρέπει να συμπεριφερθώ στο σπίτι! Οι ψευδοθηλές με εξάντλησαν και το στήθος μου γρήγορα πρήστηκε και ανέβασα 39 πυρετό. Ήμουν κομμάτια και όλοι γύρω μου μού έλεγαν να τα παρατήσω και να ακολουθήσω τον γνώριμο δρόμο του τυποποιημένου γάλακτος. Όμως η θέλησή μου ήταν τόσο μεγάλη και αμέσως μια γνωστή μου με ενημέρωσε για τη δράση του Συνδέσμου Θηλασμού La Leche League Greece, που μέχρι τότε αγνοούσα. Με την καθοριστική καθοδήγηση και στήριξη της Συμβούλου Θηλασμού του Συνδέσμου κατάφερα γρήγορα να ξεπεράσω την πρώτη μαστίτιδα. Όμως λόγω της κατασκευής του στήθους μου, οι μαστίτιδες ήταν συχνές και δυστυχώς η μια από αυτές κατέληξε σε απόστημα. Ο πόνος αφόρητος, η κακουχία με είχε καταβάλει, το στήθος μου πρησμένο. Ο γυναικολόγος της πόλης μού πρότεινε χειρουργική αφαίρεση και διακοπή θηλασμού. Έκλαιγα και υπέφερα, απ’ τη μια λάτρευα να θηλάζω κι από την άλλη πώς θα αντιμετώπιζα το απόστημα;! Κι εδώ, για ακόμα μια φορά, χρωστάω ευγνωμοσύνη στη Σύμβουλο της La Leche League Greece που με προέτρεψε να επισκεφτώ μαστολόγο, ο οποίος με παρακεντήσεις αντιμετώπισε το απόστημα και ήταν φυσικά απόλυτα θετικός απέναντι στον θηλασμό. Μάλιστα, ο μόνος τρόπος να επουλωθεί η πληγή ήταν η γαλουχία. Από κει κι έπειτα, το ταξίδι του θηλασμού ήταν εκπληκτικό. Με κοιτούσε η μικρή μου στα μάτια σε κάθε γεύμα, πόνο ή αϋπνία και ήταν σαν να με ευχαριστεί. Τα μάτια μου γέμιζαν δάκρυα χαράς που τα είχα καταφέρει.
Δυόμισι χρόνια μετά έρχεται η δεύτερη εγκυμοσύνη. Όλοι γύρω μου επέμεναν να διακόψω τον θηλασμό, για να μην δημιουργήσω πρόβλημα στην κύηση. Η αλήθεια είναι ότι είχα κουραστεί αρκετά, άρχισε να με ζορίζει η αίσθηση του να θηλάζω ένα παιδάκι πια 2,5 χρόνων. Ήρθα αντιμέτωπη με πολλά συναισθήματα και πάλευα να καταλάβω τι μου συμβαίνει. Η λύση ήρθε και πάλι από Σύμβουλο Θηλασμού της La Leche League…Με είχαν καταβάλει άθελά μου αρνητικά συναισθήματα, που πολλές φορές μ’ έκαναν να μην αντέχω τη μικρή μου κορούλα στο στήθος (agitation). Όμως δυστυχώς, οι φωνές γύρω μου που επέμεναν ότι έχω κουραστεί, ότι το παιδί δεν ξεκολλάει από πάνω μου, ότι κανείς δεν μπορεί να την κρατήσει εύκολα, προστέθηκαν στη δική μου εξάντληση…Έτσι, ενώ και πάλι είχα μια όμορφη κύηση κι έναν ακόμα πιο όμορφο κι εύκολο τοκετό, όταν ρωτήθηκα στο μαιευτήριο για τη διατροφή του αγοριού μου, αυτή τη φορά απάντησα “ΔΕΝ ΘΑ ΘΗΛΑΣΩ”. Θα θυμάμαι για πάντα αυτή μου την άρνηση που δεν έβγαινε από την ψυχή μου αλλά μου την επέβαλε η λογική μου.
Στο μαιευτήριο μου έφερναν το αγοράκι μου κι ένιωθα ένα τοίχος ανάμεσά μας, κάτι δεν πήγαινε καλά! Φυσικά πήρα χάπια για να μην κατεβάσω γάλα κι έφυγα από κει νιώθοντας περίεργα…Γυρνώντας στο σπίτι πλέον όλοι μπορούσαν να με βοηθήσουν με το νεογέννητο μωρό, όμως η “μεγάλη” μου πια κορούλα για να κοιμηθεί χάιδευε και καμιά φορά πιπιλούσε τις θηλές μου! Ένιωθα πως όλα γίνονταν ανάποδα και πως δεν μπορώ να απολαύσω το νεογέννητο αγοράκι μου όπως ήθελα. Μύριζα το “έτοιμο” γάλα και αηδίαζα όταν έβλεπα το μπουκάλι, αισθανόμουν πως δεν έδινα στο παιδί μου την αγάπη που είχα μέσα μου, το ένιωθα σαν κάτι ξένο, κρύο. Άρχισα να κοιμάμαι πολύ, να μην μπορώ να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις της καθημερινότητας.
40 μέρες μετά, επειδή η “μεγάλη” μου κορούλα πιπιλούσε κάπου κάπου τις θηλές μου, ενεργοποιήθηκε το στήθος και κατέβασε γάλα! Εκεί ήρθε η μεγάλη σύγχυση μέσα μου! Είχα ξεκινήσει φόρμουλα στο αγοράκι μου και η κορούλα μου συνειδητοποιώντας ότι το στήθος έχει έστω και λίγες σταγόνες γάλακτος, το αναζητούσε συνέχεια! Μέσα σε όλο αυτό η κατάθλιψη, σε ήπια μεν μορφή, δεν άργησε να μου χτυπήσει την πόρτα. Αντιφατικά συναισθήματα με είχαν κατακλύσει. Όμως και πάλι με τη βοήθεια ψυχοθεραπεύτριας που είχε γνώσεις θηλασμού και την ολοκληρωτική στήριξη και καθοδήγηση της Συμβούλου Θηλασμού του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος, κατάφερα κάτι που μου έμοιαζε παράλογο…τάντεμ! Η κορούλα μου ρύθμισε την παραγωγή γάλακτος και πέντε μήνες μετά τη γέννηση του μικρού μου είχα αρκετό γάλα και για τα δυο αγγελούδια μου. Η κούραση μεγάλη αλλά η ευτυχία απερίγραπτη. Έβλεπα στα μάτια των παιδιών μου τη χαρά, την ικανοποίηση και δεν μ’ ένοιαζε τίποτα άλλο. Με το τάντεμ δεν υπέφερα ούτε μία στιγμή από μαστίτιδες και το στήθος μου άδειαζε εντελώς.
Οι τρεις μας γίναμε μια τόσο δεμένη “ομάδα” γεμάτη από όμορφες στιγμές και πολλή αγάπη. Η κορούλα μου σταμάτησε να θηλάζει όταν ήταν 4 χρόνων και ήταν αποκλειστικά δική της επιλογή κι επιθυμία. Το αγοράκι μου συνεχίζει να θηλάζει μέχρι και σήμερα που έκλεισε τα 3 και απολαμβάνουμε κάθε στιγμή! Έπαψε να με απασχολεί τι άποψη έχουν οι γύρω μου, μου αρκεί που σ’ όλα αυτά τα χρόνια είχα την πολύτιμη στήριξη του συζύγου μου! Αγάπησα τόσο τον θηλασμό, βελτιώθηκα μέσα από αυτόν σαν μητέρα, σαν γυναίκα και σαν σύζυγος. Έγινα πιο δυνατή, απόλαυσα και απολαμβάνω αξέχαστες και μοναδικές στιγμές σώμα με σώμα με τα αγγελούδια μου!
