Ονομάζομαι Λίλη και θέλω να διηγηθώ τις δύο ιστορίες μου για το μαγικό ταξίδι του θηλασμού.
3 Αυγουστου 2020 ήταν πρώτη φορά που θήλασα, μετά από έναν όμορφο φυσιολογικό τοκετό. Έπιασα το μωρό μου με τα χέρια μου και το άφησα πάνω μου, ώστε μόνος του να βρει τον δρόμο του για να θηλάσει! Μια στιγμή μαγική και τόσο δυνατή! Τότε, λοιπόν, ξεκίνησε για εμένα το ταξίδι του θηλασμού.
Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολα με απίστευτο πόνο στις θηλές, πληγές και ένα μωράκι που ήθελε να θηλάζει ώρες ατελείωτες και μόνο στο στήθος μου ηρεμούσε! Δεν τα παράτησα όμως! Συνέχισα παρά την κούραση και τον πόνο που ένιωθα! Με την βοήθεια μιας φίλης, μητέρας με εμπειρία θηλασμού, τα κατάφερα και το μωράκι μου άρχισε να πιάνει σωστά το στήθος και να προσκολλάται τέλεια στη θηλή. Κι έτσι απλά σαν να έγινε κάτι μαγικό ο θηλασμός έγινε ανώδυνος. Ο πόνος εξαφανίστηκε και ο θηλασμός ήταν επιτέλους απολαυστικός! Τα ξενύχτια ήταν καθημερινά, το μωρό δεν κοιμόταν ποτέ πάνω από δύο συνεχόμενες ώρες, αλλά τουλάχιστον όταν κάναμε συγκοίμηση μπορούσα να ξεκουραστώ μαζί του, ξαπλωμένη δίπλα του.
Συνεχώς άκουγα να μου λένε «δώσε πιπίλα και ξένο για να κοιμηθείς γιατί βασανίζεις τον εαυτό σου» και άλλα τέτοια… Δεν άκουγα, όμως, γιατί ήξερα ότι τίποτα δεν θα ηρεμούσε το μωρό καλύτερα από το γάλα μου και το στήθος μου. Δεν θα άλλαζα τίποτα σε αυτό μας το ταξίδι και δεν μετάνιωσα ποτέ για τίποτα. Έκανα υπομονή και το δύσκολο τέταρτο τρίμηνο, όπως ονομάζεται, πέρασε! Θήλασα τον Χρήστο μου 18 μήνες χωρίς να τον πιέσω να σταματήσει. Έκανα ένα διάλειμμα μικρό και επανήλθα με το δεύτερο παιδάκι μου.
31 Οκτωβρίου 2023 γεννήθηκε το ουράνιο τόξο μου, ο Δημήτρης μου! Μετά από έναν απίστευτα δύσκολο τοκετό τον πήρα αγκαλιά, αλλά δεν είχα την δύναμη να θηλάσω λόγω της εξάντλησης που ένιωθα. Αναγκαστικά μου χορηγήθηκε μέθη και ξύπνησα στο δωμάτιό μου χωρίς το μωρό μου γιατί είχε ανάγκη να μπει λίγο στην θερμοκοιτίδα. Η εντολή μου πριν καν γεννήσω ήταν ότι δεν θέλω με τίποτα να χορηγηθεί στο μωρό μου ξένο γάλα! Είχα την τύχη στην κλινική που ήμουν να έχω δίπλα μου απίστευτες μαίες που με βοήθησαν τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά! Δεν τον θήλασα κατευθείαν και αυτό με άγχωνε γιατί ήξερα ότι όσο πιο γρήγορα θηλάσεις μετά τον τοκετό τόσο πιο καλό είναι. Έπιασε κατευθείαν το στήθος και ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει!
Όλα κυλούσαν τέλεια και ήμουν πολύ χαρούμενη που αυτή την φορά δεν πόναγα. Λίγο κράτησε όμως η χαρά μου γιατί η λάθος προσκόλληση και πιθανόν ο χαλινός που είχε ο μικρούλης μου έκαναν τον θηλασμό για άλλη μια φορά επώδυνο. Απογοητεύτηκα πολύ και μίλησα αμέσως με την τοπική Σύμβουλο της La Leche League που με είχε βοηθήσει και όταν χρειάστηκε να κάνω απόξεση λόγω παλίνδρομης κύησης αλλά και όταν χρειαζόμουν τις χρήσιμες συμβουλές της. Πάλι με σωστή καθοδήγηση και πολλή υπομονή αντιμετώπιζα τον πόνο και συνέχιζα να θηλάζω τον μικρούλη μου μέχρι και σήμερα που είναι σχεδόν 11 μηνών.
Στο σύνολο έπαθα 2 μαστίτιδες και άλλες 2 φορές τις πρόλαβα χάρη στη σωστή καθοδήγηση που είχα από τη Σύμβουλό μου! Ο θηλασμός ενός μωρού όταν υπάρχει στο σπίτι και αδερφάκι δεν είναι εύκολος, ειδικά όταν το μόνο που θες είναι να κοιμηθείς, όμως αξίζει και με το παραπάνω. Ο θηλασμός είναι μαγικός, είναι το σπουδαιότερο μου επίτευγμα σε αυτή τη ζωή!
Μακάρι οι ιστορίες μου να δώσουν δύναμη σε όποια μητέρα τη χρειαστεί, γιατί και εγώ διαβάζοντας και γνωρίζοντας ότι υπάρχουν μητέρες που περνάνε και αυτές παρόμοιες καταστάσεις έπαιρνα δύναμη και συνέχιζα! Και φυσικά το ταξίδι μου δεν θα ήταν τόσο όμορφο αν δεν είχα στο πλευρό μου τον σύζυγό μου που ήταν και είναι δίπλα μου από την αρχή αυτού του πανέμορφου ταξιδιού!
