Είμαι η Βάσω κι έχω ένα αγοράκι 8 μηνών, το οποίο γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 2023.
Αυτή είναι η δική μας ιστορία θηλασμού, αν και ακόμη δεν έχουμε γράψει τον επίλογο!
Διάβαζα ή άκουγα ότι ο θηλασμός είναι πολύ όμορφος, ένας τρομερός δεσμός μεταξύ μητέρας-μωρού. Τώρα πια το ξέρω κι εγώ. Είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να δέσει δύο ζωές. Το σώμα γνωρίζει τι να κάνει, η καρδιά ακολουθεί. Ακόμη κι όταν είσαι έτοιμη να καταρρεύσεις, βρίσκεις τη δύναμη να είσαι εκεί! Δεν ξέρω πώς μαγικά συμβαίνει αυτό, αλλά κάτι σε σταματά από το να τα παρατήσεις.
Ο δικός μας δρόμος δεν ήταν πολύ εύκολος. Πόνοι στα πλευρά, στη μέση και την πλάτη μετά τη γέννα… και η πρώτη μαστίτιδα να κάνει την εμφάνισή της! Ευτυχώς επικοινώνησα έγκαιρα με μια Σύμβουλο Θηλασμού LLL και οι συμβουλές της ήταν σωτήριες! Κάποιες από τις πρακτικές που μου υπέδειξε η Σύμβουλος Θηλασμού και με βοήθησαν αρκετά γρήγορα ήταν το κυκλικό μασάζ κάτω από ζεστό νερό, το”άδειασμα” του πάσχοντα μαστού με το χέρι, αλλά και οι πιο συχνοί θηλασμοί από τη μεριά που πονούσα. Δοκίμασα και φύλλα άσπρου λάχανου, ωστόσο, προσωπικά, δε με βοήθησαν. Ακολούθησαν πολλαπλές μαστίτιδες…ξανά…και ξανά…και ξανά…Πλέον ήξερα πια να τις αναγνωρίζω αμέσως και κάνοντας τις πρακτικές που προανέφερα, την 3η μέρα άρχιζαν να υποχωρούν αισθητά τα συμπτώματα! Μάλιστα, με βοήθησαν τόσο πολύ που τις μοιράστηκα και με κάποιες φίλες μου!
Οι πρώτοι μήνες σού δείχνουν πόσο σκληροί μπορούν να γίνουν! Όμως, δεν τα παράτησα. Κοιτούσα το μωρό μου κι έλεγα “είμαι εγώ εδώ για σένα”. Είναι απίστευτο πόση δύναμη μπορεί να σου δώσει ένα τόσο δα μουτράκι!
Όταν το μωρό μου ήταν 4 μηνών, εμφάνισε δερματίτιδα (με τη μορφή εκζέματος) και στα δύο ποδαράκια του. Να μην τα πολυλογώ…οδηγήθηκα στο συμπέρασμα ότι κάτι που τρώω τον πειράζει. Εκεί είναι που ξεκίνησε ένα δύσκολο κεφάλαιο που ακόμη δεν το έχουμε κλείσει. Όμως, ποτέ δεν σκέφτηκα να διακόψω τον θηλασμό. Παρά τις συνεχιζόμενες προκλήσεις. Όπως πριν μερικές ημέρες με έπιασε η μέση μου τόσο άσχημα που δεν μπορούσα να κουνηθώ, που δεν μπορούσα να ξαπλώσω δίπλα στο μωρό μου για να τον ταΐσω. Αυτό θα μπορούσε να με είχε τρελάνει. Το μωρό να σπαρταράει για μια αγκαλιά και να μην μπορώ να του τη δώσω. Αλλά πέρασε και αυτό… Μαζί τα καταφέραμε!
Όσο μεγαλώνει βλέπω πως όσα εμπόδια και να έρθουν στο δρόμο μου, κατά ένα μαγικό τρόπο ανοίγει ένα παραθυράκι και πάντα μπαίνει φως! Όλα έρχονται και περνάνε. Μετά από κάθε δοκιμασία, όμως, είσαι πιο δυνατή, πιο δεμένη με το μωρό σου! Γίνεσαι το κρεβάτι του, η τροφή του, η πιπίλα του, η ανακούφιση του, το πιο ασφαλές μέρος του…αλλά κι αυτό γίνεται το φάρμακο σου! Σε όλα!
Όσες δοκιμασίες και να σου επιφυλάσσει αυτό το ταξίδι, γίνεται η πιο γλυκιά ιστορία μητέρας-μωρού. Ο θηλασμός είναι υπέροχος! ♡♡♡
Συνεχίζουμε…
ΥΓ. Ένα ευχαριστώ στον μπαμπά μας που ήταν και είναι σε όλα δίπλα μας, μαζί μας!
